این عنوان سرمقاله روزنامه دنیای اقتصاد به تاریخ 14 اردیبهشت 98 به قلم نیما نامداری است که در ان به تاثیر فناوری بر سیاستهای اقتصادی دولت می پردازد.در ابتدا با جمله ای اعتراضی به فناوری اطلاعات،  تاثیر آن را با مهندسی عمران در دو دهه گذشته مقایسه می کند و گویا عامل تمام این مشکلات را متوجه IT می داند. "ظاهرا قرار است همان بلایی را که مهندسان عمران بر سر سیاست‌های اقتصادی دولت‌های قبلی آوردند، مهندسان رایانه و فناوری اطلاعات بر سر اقتصاد در دولت فعلی بیاورند."

در ادامه کمی لحن خود را تلطیف نموده و به تاثیر مثبت فناوری می پردازد." واضح است که نمی‌شود تاثیر تحول‌آفرین فناوری اطلاعات را بر سیاست‌گذاری اقتصادی نادیده گرفت. فناوری اطلاعات ابزاری قدرتمند در ارتقای کیفیت تصمیم‌گیری و از آن مهم‌تر اجرای تصمیمات اقتصادی است. "

با واکاوی مسئله مقصر اصلی را سیاستهای غلط اقتصادی عنوان می کند نه خود فناوری "اما مساله این است که سیاست‌های اقتصادی اشتباه با کاربرد فناوری اطلاعات به سیاست‌های صحیح بدل نمی‌شوند. " و این نکنه را یاداور می شود که بکارگیری صرف فناوری حلال مشکلات نیست. با علت یابی مسئله را عدم اطلاع و دانش مدیران اقتصادی از فناوری های نو و تحت تاثیر قرارگرفتن توسط مهندسان می داند "این پنهان شدن مدیران اقتصادی پشت تکنولوژی تا حدی ناشی از بی‌اطلاعی آنها از فناوری‌های نو و مقهور و منفعل بودن آنها در مقابل این پدیده است. بوروکرات‌های دولتی عموما متخصص نیستند و مهندسان به‌راحتی می‌توانند آنها را تحت تاثیر خود قرار دهند."

و در نهایت به مشکل بزرگ سیاست گذاری کشور که همان عدم برنامه ریزی بلندمدت و علاقه به امور کوتاه مدت و مقطعی است می پردازد." ما در عین حال بخش دیگری از این مشکل به پارادایم سیاست‌گذاری کشور برمی‌گردد که کوتاه‌مدت و بخشی‌نگر است. مدیران اقتصادی کشور خیلی به کارهای بلندمدت علاقه‌ای ندارند و مدام دنبال ساختن «چیزی» هستند که مردم خوش‌شان بیاید."

منبع: https://www.donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-3521675